Sp0okje 
De videoband was een opslagmedium voor analoge video-opnames dat in de jaren ’70 werd geïntroduceerd en tot in de jaren ’90 populair was. Het was een belangrijke ontwikkeling in de wereld van thuisentertainment omdat het mensen in staat stelde om tv-programma’s en films op te nemen en later te bekijken.
De eerste videobanden waren vrij groot en onhandig en konden alleen worden afgespeeld op speciale videorecorders. Later werden er kleinere en meer draagbare videobanden ontwikkeld, zoals de VHS (Video Home System) en de Betamax.
De videoband was de belangrijkste manier om films en tv-programma’s te huren of te kopen voordat dvd’s en streamingdiensten opkwamen. Videobanden werden verkocht en verhuurd in videotheken en konden worden afgespeeld op videorecorders die werden verkocht of gehuurd bij dezelfde winkels.
De videoband was niet perfect en had een aantal nadelen. Het was gevoelig voor beschadiging en kon worden beïnvloed door magnetische velden, wat storingen in het beeld en het geluid kon veroorzaken. Ook kon de kwaliteit van het beeld en het geluid verminderen naarmate de videoband vaker werd afgespeeld.
Desondanks was de videoband een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van thuisentertainment en maakte het de weg vrij voor latere ontwikkelingen zoals de dvd en streamingdiensten. Veel mensen die opgroeiden in de jaren ’80 en ’90 zullen zich zeker de ervaring herinneren van het naar de videotheek gaan om een film te huren en te genieten van een avondje thuis voor de televisie.
