Piscine du Mosq: De Stilte van Verval in Charleroi

Adres: Rue du Déversoir, 6010 Couillet (Charleroi), België
Bekend als: Piscine du Mosq, Piscine Solvay of Swimming Pool S
Categorie: Urbex – verlaten zwembad / industrieel erfgoed

Een verborgen parel van Charleroi

Tussen de oude fabrieksgebouwen van Charleroi, diep verscholen aan de Rue du Déversoir, ligt een van de meest intrigerende urbexlocaties van België: Piscine du Mosq.
Een plek waar ooit gelach en watergespetter klonken, maar waar nu enkel stilte, stof en verval heersen.

Toen Torries hier voor het eerst binnenstapte, was het alsof de tijd stil had gestaan. De geur van vocht, het zachte gekraak van hout, en het gefilterde licht door de kapotte ramen — alles ademde geschiedenis.

Geschiedenis van Piscine du Mosq

De Piscine du Mosq werd gebouwd aan het einde van de jaren 1930, ontworpen door architect Eléazar Cozac. De bouw was een initiatief van de Amicale Solvay, een sociaal project van de bekende chemiegigant Solvay, bedoeld om ontspanning en recreatie te bieden aan haar werknemers.

Het complex bestond niet alleen uit een zwembad, maar ook uit een theaterzaal, restaurant en winkelruimte. Het was een toonbeeld van moderniteit en welzijn in die tijd – een plek waar arbeiders konden sporten, ontspannen en samenkomen.

In de jaren ’90 begonnen de onderhoudskosten echter te stijgen. Het zwembad werd in 1998 gesloten, en enkele jaren later volgden het theater en het restaurant.
Rond 2005 ontstonden plannen om het complex om te bouwen tot een moskee — vandaar de bijnaam Piscine du Mosq — maar de verbouwing kwam nooit echt van de grond. Sindsdien is het gebouw overgeleverd aan de tand des tijds.

Urbex-bezoek van Torries

Toen wij er aankwamen, stond het gebouw er verlaten en stil bij. De toegang is niet eenvoudig — en de gevaren zijn duidelijk aanwezig: loszittende tegels, gebroken glas, instortingsgevaar.
Toch, eenmaal binnen, opent zich een wereld vol verhalen.

De grote inkomhal is nog steeds imposant. De halfronde façade, het trappenhuis, en het hoge glazen dak laten nog iets zien van de grandeur van vroeger.
In de hoofdzaal waar ooit het zwembad lag, is het bad nu leeg, bedekt met puin en graffiti. Lichtstralen vallen door de ramen en spelen op de natte tegels — alsof de plek zelf nog even wil ademen voor ze verdwijnt.

Er hangt een vreemde, bijna heilige rust. Elk geluid echoot. Elk detail — van de afbladderende verf tot het water dat langzaam druppelt van het plafond — vertelt het verhaal van een gebouw dat ooit vol leven zat.

Weetjes en feiten

• Architect: Eléazar Cozac
• Bouwjaar: ca. 1937–1939
• Opdrachtgever: Amicale Solvay (voor Solvay-fabrieksarbeiders)
• Functie: Zwembad, theater, winkel, restaurant
• Gesloten: 1998 (zwembad), 2004 (overige delen)
• Poging tot herbestemming: Moskee (2005, nooit afgerond)
• Bijnaam: “Piscine du Mosq”, “Piscine Solvay” of “Swimming Pool S”
• Zustergebouw: Er bestaat een identiek gebouw in Jemeppe-sur-Sambre
  

De sfeer van verval

De muren van Piscine du Mosq zijn een canvas geworden voor tijd en graffiti.
Waar vroeger kinderen leerden zwemmen, staan nu lege tegels en omgevallen banken.
De lucht is zwaar en koud, maar tegelijk rustgevend. Je voelt de echo’s van stemmen, het ritme van een stad die ooit hier kwam om te ontspannen.

Voor urbex-fotografen is deze locatie een paradijs:

• Het contrast tussen licht en donker is uniek.
• De architectuur combineert art-deco-elementen met industriële eenvoud.
• En elke ruimte biedt een ander verhaal — van schoonheid tot verwoesting.

Huidige staat en toekomst

Vandaag de dag is Piscine du Mosq zwaar vervallen. Daken lekken, muren brokkelen af, en delen van het gebouw zijn ingestort.
Er zijn geen concrete plannen voor renovatie of sloop, al duiken er af en toe lokale discussies op over mogelijke herbestemming. Voorlopig blijft het een vergeten monument — een herinnering aan een tijd waarin ontspanning nog een luxe was.

Reflectie

“Er is iets moois aan verval. Het laat je nadenken over tijd, mensen en vergankelijkheid.”

Piscine du Mosq is niet zomaar een urbexlocatie.
Het is een levend stukje sociaal erfgoed — een plaats waar geschiedenis, architectuur en emotie elkaar raken.
Voor Torries was dit een van die bezoeken die je niet snel vergeet: intens, stil, en vol sfeer.

Urbex-tip van Torries

• Toegankelijkheid: Moeilijk, veel gevaren. Betreed alleen met kennis, respect en bescherming.
• Gebruik: Enkel voor fotografie en documentatie — geen vandalisme of beschadiging.
• Respect: Laat alles achter zoals je het aantreft. Urbex draait om ontdekken, niet om vernietigen.

Conclusie

De Piscine du Mosq in Charleroi is een symbool van hoe schoonheid en verval hand in hand kunnen gaan.
Wat ooit een bron van ontspanning was, is nu een stille getuige van vergane glorie.
Voor urbexers is het een plek vol mysterie en melancholie — en voor de stad een verloren stukje geschiedenis dat het verdient om herinnerd te worden.

Tekst & Bezoek: Torries Urbex Team
Locatie: Charleroi, België
Fotografie: Torries.nl