
Torries.nl
In de loop van de 20e eeuw groeide de centrale uit tot een indrukwekkend complex met een vermogen van 92 MW. De meest iconische toevoeging was de 57 meter hoge koeltoren, die later hét herkenningspunt van de site zou worden.

Geschiedenis en bouw
De elektriciteitscentrale bij Charleroi werd in de jaren 1920 gebouwd, tijdens een periode waarin de Belgische staal- en steenkoolindustrie op volle toeren draaide. Het was een steenkoolgestookte centrale die bedoeld was om de groeiende energiebehoefte van de regio te voorzien.

Werking en betekenis
De centrale draaide volledig op steenkool. Het verbrandingsproces verwarmde water, dat in stoom veranderde en enorme turbines aandreef. Na gebruik werd het water gekoeld in de toren, waardoor stoomwolken boven Charleroi een vertrouwd beeld werden.

Maar er zat ook een keerzijde aan. Uit rapporten bleek dat de centrale verantwoordelijk was voor maar liefst 10% van de totale CO₂-uitstoot van België. Dit maakte haar tot een van de meest vervuilende installaties van het land.

Sluiting en protest
Milieuorganisaties, waaronder Greenpeace, voerden meerdere keren actie tegen de centrale. Uiteindelijk werd ze in 2007 definitief gesloten, deels om ecologische redenen, maar ook omdat ze niet langer economisch rendabel was.
Sindsdien staat het complex verlaten en is de natuur langzaam terrein gaan winnen.

Urbex-sectie: ontdekking door urban explorers
Na de sluiting kreeg de centrale een tweede leven – niet meer als energiebron, maar als icoon in de urbex-wereld. Fotografen en avonturiers van over de hele wereld bezochten de plek om de unieke sfeer vast te leggen.

Binnen in de koeltoren ervaar je een bijna surrealistisch gevoel. Het licht dat door de opening bovenin naar binnen valt, het geluid dat galmt als je roept, en het mos dat zich overal heeft verspreid, maken het tot een unieke ervaring.
De centrale werd ook gebruikt als filmlocatie, onder andere in de Vlaamse thriller De Premier. Hierdoor kreeg de site extra bekendheid.

Hoe kom je er?
De centrale ligt in de regio Charleroi (Wallonië, België). Vanaf Charleroi-Sud station is het ongeveer 15 minuten rijden. Met de bus ben je er in een half uur.
🚨 Let op: officieel is het terrein verboden toegang en wordt het soms bewaakt. Er zijn risico’s zoals ingestorte vloeren, roestige constructies en diepe schachten. Een bezoek is dus niet zonder gevaar.

Praktische urbex-tips voor een veilig bezoek
Als je overweegt deze of andere urbex-locaties te bezoeken, zijn hier enkele tips die je veilig en respectvol op pad helpen:
- Ga nooit alleen – neem altijd iemand mee.
- Draag stevige schoenen of laarzen met profiel.
- Neem een zaklamp mee met extra batterijen.
- Bescherm jezelf met een mondmasker en handschoenen.
- Geen vandalisme: “Take nothing but pictures, leave nothing but footprints.”
- Draag neutrale kleding en wees stil.
- Let op de wet: betreden is vaak illegaal en er kan toezicht zijn.

Conclusie
De verlaten elektriciteitscentrale van Charleroi is uitgegroeid tot een symbool van industrieel erfgoed en verval. Wat ooit een van de grootste vervuilers van België was, is nu een icoon binnen de urbex-community en een herinnering aan een vervlogen industrieel tijdperk.
Voor wie de toren bezoekt, legaal of illegaal, is het een ervaring die je niet snel vergeet: de echo in de koeltoren, de geur van roest en beton, en de stilte die in schril contrast staat met het bruisende verleden van deze plek.
