Piramide van Cestius in Rome: Een uniek grafmonument uit de oudheid
De Piramide van Cestius in Rome is een indrukwekkend grafmonument uit 12 v.Chr., gebouwd voor de magistraat Gaius Cestius. Met een hoogte van 37 meter en bekleed met wit marmer is het een uniek voorbeeld van Egyptische invloed in de Romeinse architectuur. Ondanks haar leeftijd is de piramide uitstekend bewaard gebleven en een bijzondere bezienswaardigheid voor bezoekers van de stad.
De Piramide van Cestius is een van de meest bijzondere en verrassende bouwwerken in Rome, Italië. Waar de stad vooral bekendstaat om haar klassieke tempels, triomfbogen en amfitheaters, verrijst hier een bijna Egyptisch aandoend monument: een piramide van ruim 37 meter hoog. Het bouwwerk stamt uit de eerste eeuw voor Christus en bevindt zich vlak bij de Porta San Paolo en de Protestantse Begraafplaats.
De piramide werd gebouwd als grafmonument voor Gaius Cestius Epulo, een rijke Romeinse magistraat. Volgens de inscripties werd het bouwwerk voltooid rond 12 v.Chr. en in slechts 330 dagen tijd gerealiseerd. Dat is opmerkelijk snel, zeker gezien de grootte en precisie van de constructie. De piramide heeft een vierkante basis van 29 meter breed en een hellingshoek van 53 graden, waardoor het bouwwerk een elegante en slanke vorm heeft. De kern is opgebouwd uit baksteen, maar de buitenzijde is bedekt met wit marmer, wat de piramide een indrukwekkende uitstraling geeft.
In de eerste eeuw v.Chr. waren de Romeinen sterk onder de indruk van de Egyptische cultuur. Na de verovering van Egypte door keizer Augustus in 30 v.Chr. werden Egyptische bouwstijlen en religieuze gebruiken populair in Rome. De Piramide van Cestius is een duidelijk voorbeeld van deze Egyptische invloed op de Romeinse architectuur, maar met een typisch Romeinse uitvoering: steviger gebouwd en voorzien van inscripties die de status van de opdrachtgever benadrukken.
Locatie
Aventijn
Voltooid
circa 12 v.Chr.
In opdracht van
Gaius Cestius Epulo
Type bouwwerk
Piramide
Door de lange geschiedenis van Rome kreeg de piramide verschillende functies. In de middeleeuwen werd het tijdelijk gebruikt als fort en verdedigingswerk. Later diende het zelfs als opslagplaats voor buskruit. In de 17e eeuw werd de ware oorsprong ontdekt door archeologen, waarna het monument steeds meer bekendheid kreeg. Dankzij restauraties in de eeuwen daarna is de piramide vandaag de dag nog altijd een van de best bewaarde antieke bouwwerken in Rome.
Op de oost- en westzijde van de piramide staat een grote inscriptie die de status en functies van Cestius beschrijft: C. Cestius L.F. Pob. Epulo pr. tr.pl. VII vir epulonum De vertaling luidt: “Gaius Cestius Epulo, zoon van Lucius, van de stam Poblilia, Praetor, Volkstribuun, een van de zeven aangestelden voor de heilige banketten.” Daarnaast is er een kleinere inscriptie die vermeldt dat de piramide in slechts 330 dagen voltooid werd: Opus apsolutum ex testamento diebus CCCXXX arbitratu L. Ponti P.F. Cla. Melae heredis et Pothi L.
De inscripties
Op de oost- en westzijde van de piramide staat een grote inscriptie:
C. Cestius L.F. Pob. Epulo pr. tr.pl. VII vir epulonum
De vertaling luidt: Gaius Cestius Epulo, zoon van Lucius, van de stam Poblilia Praetor, Volkstribuun, een van de zeven aangestelden voor de heilige banketten.
Een kleine inscriptie op de oostzijde vermeldt dat de piramide in 330 dagen is gebouwd.
Opus apsolutum ex testamento diebus CCCXXX arbitratu L. Ponti P.F. Cla. Melae heredis et Pothi L.
Hoewel de Piramide van Cestius minder bekend is dan andere Romeinse monumenten, blijft het een fascinerend bouwwerk dat jaarlijks vele bezoekers trekt. Wie het monument bezoekt, kan niet alleen de indrukwekkende marmeren buitenkant bewonderen, maar ook het interieur bekijken. Daar zijn nog altijd fragmenten van muurschilderingen en inscripties te zien die teruggaan tot de tijd van Gaius Cestius.
De piramide is misschien niet zo beroemd als het Colosseum of het Pantheon, maar voor liefhebbers van architectuur en geschiedenis is het een absolute aanrader. Het laat zien hoe de Romeinen elementen uit andere culturen wisten te integreren in hun eigen bouwkunst, en hoe een persoonlijk grafmonument kon uitgroeien tot een eeuwenlang bewaard symbool van macht, status en cultuur.